உன்னத சங்கீதம்
சாலமோன் அரசரின் ஓர் சரித்திரப் புகழ் கவிதை இது.
இதன் ஒவ்வோர் வரிகளிலும் காதலின் வாசம்.
( கி.மு 971 க்கும் 931 க்கும் களில் இடைப்பட்ட காலத்தில் எபிரேய மொழியில் எழுதப்பட்ட இந்த கவிதைகள் இன்றும் வியப்பூட்டுகின்றன )
5
நீ,
நீ,
பூட்டி வைத்த ஓர்
தோட்டம்,
முத்திரையிடப்பட்ட
ஓர் கிணறு.
நீ,
ஓர் மாதுளைச் சோலை,
மெல்லிய தளிர்களும்,
மணக்கும் கனிகளும்,
மருதோன்றி, நரத்தமும்
உன் விளைச்சல்கள்.
நீ,
ஓர் அற்புத நீரோடை.
தோட்டங்களின் நீரூற்று.
வற்றாத வசந்தக் கிணறு.
வாடையே
துயில் கலைந்து எழு,
தென்றலே
தலை துவட்டி வா,
என் தோட்டங்களைத் தழுவு.
என் காதலர்
அந்த நறுமணம் கண்டு
என்
தோட்டத்தில் இளைப்பாறி
கனிகளை உண்ணட்டும்.
Post a Comment